درمان کل نگر و کیفیّت زندگی بیمارانms در ایران پژوهشی ملّی، مصوب دانشگاه الزهراء(س)

هدف از این پژوهش مشخص کردن ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی بیماری m‏s به منظور جلب توجه به استفاده از مداخلات تیمی بین رشته ای و درمان کل نگر است، زیرا این بیماری مشکلات جسمی، روانی، شغلی، اجتماعی، اقتصادی،... متعددی را برای شخص ایجاد کرده و کیفیّت زندگی او را مختل می کند. این پژوهش توصیفی به صورت کشوری و در میان نمونه ای 1000 نفری ازجامعه10000 نفری بیماران مراجعه کننده به انجمن های ام اس ایران انجام شد، نتایج آن مؤید یافته های پژوهش های پیشین درباره ا بتلاء بیشتر زنان نسبت به مردان و فراوانی نوع عود- بهبود نسبت به سایر انواع این بیماری بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از پرسشنامه استاندارد کیفیّت زندگی بیماران ام اس (1997، msqli) بیان کننده این است که مردان افسردگی بیشتر و حمایت اجتماعی کمتری را نسبت به زنان تجربه می کنند. تفاوت بیماران شاغل و غیر شاغل، جز در مقیاس حمایت اجتماعی، در کلیه زیر مقیاس ها معنا دار است. افراد مجرد و متأهل در نمره کل سلامت روان و مقیاس حمایت اجتماعی با یکدیگر تفاوت معنا داری ندارند، لیکن در سایر مقیاس ها متفاوت هستند. وضعیت اقتصادی و تحصیلی برتر عامل مؤثری در داشتن احساس و ادراک بهتر نسبت به کیفیّت زندگی است. بیمارانی که در شرایط اقلیمی گرم (آزارنده برای بیماران) زندگی می کنند نسبت به بیمارانی که در آ ب و هوای معتدل زندگی می کنند از حمایت اجتماعی بیشتری بهره مند هستند. این یافته درباره شهر های مذهبی تر هم صادق است. مشکلات ادراکی بیمارا ن در آب و هوای معتدل نسبت به آب و هوای سرد و گرم کمتر است. بیماران مذهبی و غیر مذهبی و آن ها که به ظاهر خود را مذهبی نمی دانند تنها در عامل کنترل رفتار تفاوت دارند. مهم ترین پیشنهاد این پژوهش بهره گیری ازروش کل نگر، توجه به ابعاد زیستی- روانی- اجتماعی زندگی انسانbps))، مدیریت جامع بیماری و درمان به صورت تیمی و بین رشته ای است.